De voorzitter van Groen Maldegem kroop in zijn pen. Hij schreef zelf een sprookje als antwoord of reactie op de desinformatie van de burgemeester en zijn College. Je zou het, in voetbaltermen, een sprookje op de counter kunnen noemen. Zijn sprookje is een knipoog naar het bekende sprookje 'De nieuwe kleren van de keizer' van Hans Christian Andersen. Het heet 'De fake kleren van de keizer-burgemeester'. De groene kleermaker in het sprookje windt er geen doekjes om en toont aan de keizer-burgemeester en zijn gevolg dat zijn kleren nep zijn en dat de echte pijnpunten die moeten worden aangepakt door zijn fake nieuws worden verstopt… ❉   ❉   ❉    

Er was eens een gemeente in Vlaanderen die een nieuwe keizer-burgemeester kreeg. De keizer vertelde sprookjes en wist de mensen daarmee zodanig te charmeren dat ze hem op handen droegen. Maar zijn sprookjes waren… ja, sprookjes, en ze dienden om de mensen te misleiden. Want de keizer verhulde zijn echte beleid met die fabeltjes.

Maar gelukkig was er bij de kleermakers-raadsleden in de gemeente ook een groene kleermaker die de fake kleren van de keizer herkende en die er geen doekjes om wond.

Hij zei aan de mensen: de kleren van de keizer zijn fake, kijk er maar doorheen, want jullie worden er niet beter van, de keizer en zijn gevolg willen vooral voordelen voor de rijken, niet voor de gewone mensen. Eigendom en ondernemen krijgen in alles absolute voorrang. In naam van efficiëntie wordt er bespaard op de dienstverlening, en tegelijk worden miljoenen geleend voor prestigeprojecten, zodat de gemeente en zijn inwoners met een torenhoge schuld wordt opgezadeld."

❉   ❉   ❉

Op een dag in het paleis ontbood de keizer-burgemeester zijn externe efficiëntiemanager. "Er moet efficiënter gewerkt. En er moet anders worden gewerkt. En er moet bespaard worden. En niet in samenwerking met andere gemeenten, want we kunnen het zelf beter en sneller."

De groene kleermaker hoorde dit en protesteerde: "Efficiënt werken, daar kan ik niets op tegen hebben, maar als je zoveel wilt veranderen, en het allemaal zelf wilt doen, en beter wilt doen, dan kan je toch niet tegelijk besparen op de mensen."

Na 2 jaar werd de efficiëntiemanager inderdaad van zijn taak ontheven, en moest de keizer een motivatiecoach aanstellen. Want de mensen waren uitgeblust door zoveel verandering en veel te veel werk.

❉   ❉   ❉

Samen met zijn nieuwe kabinetschef legde de keizer-burgemeester aan de kleermakers-raadsleden uit waar ze moesten op werken en wat de basistaken van de gemeente waren. Een nette gemeente, met goede wegen, met vlot verkeer, een veilige gemeente en een gemeente zonder armoede.

De groene kleermaker kon daarin komen, maar dat was toch wat algemeen, vond hij en hij riep: STOP! Want STOP staat voor Stappers, Trappers, Openbaar vervoer, Privaat vervoer, in die volgorde van belang. De groene kleermaker stelde dan ook voor om meer aandacht te schenken aan voetgangers en fietsers, door fietssnelwegen en fietspaden, en versnelde vernieuwing van de centrumstraten en de deelkernen.

Maar de keizer wilde meer auto's naar zijn centrum trekken, niet minder. En het centrum werd na enkele jaren nog vaker een verkeerschaos.

❉   ❉   ❉

Op een zonnige dag stond de keizer-burgemeester en zijn gevolg naar plannen te kijken, en de groene kleermaker werd opgeschrikt door hun luid applaus en gejuich. Hij wandelde op het gevolg af en zag dat het de plannen waren voor een nieuw Cultureel Centrum en een nieuwe ondergrondse centrumparking. Maar toen ze hem opmerkten, werd hij kordaat weggebracht, want hij hoefde die plannen niet te kennen, zeiden ze hem.

De groene kleermaker liet weten aan de pers dat dit tijden van maatschappelijke verandering zijn. Daarin zijn een leefbaar klimaat, gezonde lucht, duurzame landbouw en propere energie van topbelang. Voor cultuurlocaties zijn er vandaag voldoende alternatieven in de gemeente, en de bestaande centrumparkings hebben bijna altijd vrije plaatsen.

❉   ❉   ❉

De keizer had na een jaar hard werken in de gemeente een nieuw sprookje klaar dat hij 'het lelijke zwaantje' genoemd had en dat hij op kosten van de gemeente aan alle inwoners liet bezorgen. Hij vertelde aan de andere zwanen over zijn heldere prioriteiten, zijn nuchtere efficiëntie, en zijn wil tot samenwerking over alle partijgrenzen heen, en dat verandering nodig was.

De groene kleermaker kreeg dat verhaaltje ook in zijn brievenbus, en sloeg nog een beetje groener uit. "Verandering is nodig", dacht de groene kleermaker, "maar die heldere prioriteiten zijn fake, er wordt vooral aan de rijken gegeven, de bevolking zal betalen. De verandering die nodig is, moet eerder dienen voor duurzaam wonen in de gemeente waarbij de zwakste schouders ondersteund worden. Fietspaden en fietssnelwegen. Versnelde vernieuwing van de centrumstraten en deelkernen. Behoud van kwalitatieve open ruimte. De overgang naar meer natuur, een duurzame landbouw en duurzaam ondernemen."

De groene kleermaker wou zeker samenwerken met de keizer en zijn gevolg, maar toen bleek dat enkel de job van slippendrager vrij was, bedankte hij daar toch liever voor.

❉   ❉   ❉

Toen de keizer 6 jaar keizer-burgemeester was, stond hij met zijn gevolg, en met heel wat genodigden uit andere gemeenten, in adoratie te kijken naar zijn nieuwe Culturele Hot-spot.  Hun mooie wagens stonden geparkeerd in de nieuwe ondergrondse parking.

De groene kleermaker stond hoofdschuddend vanuit de verte toe te kijken. Er kon zoveel meer gedaan worden voor de gewone mensen, dacht hij, en kijk nu, nu staat daar een prestigegebouw en nóg een parking die niet nodig was. Hij dacht aan de sprookjes van de keizer en hoe hij zelf probeerde de inwoners van de gemeente een beetje door die waan te laten prikken.

Een glimlach kwam op zijn gezicht toen hij dacht: "Binnenkort wordt deze keizer-burgemeester van zijn fake kleren ontdaan en in zijn blootje gezet. Want komende zondag is voor één dag de kiezer en niet de keizer aan zet."