Sociale huisvesting toch geen prioriteit voor CD&V?

02 Maart 2012

Op de gemeenteraad van september 2011 vraagt het college of de gemeente akkoord kan gaan met de aanleg van een weg met nutsvoorzieningen voor een verkaveling van 19 loten tussen Kapelaanstraat, Bloemestraat en de achtertuinen van de bewoners in de Noordstraat. Het gaat om de ontsluiting van een stuk grond in het centrum dat op het gewestplan ingekleurd is als woongebied. Bovendien bestaat de verkaveling uit relatief kleine en dus relatief betaalbare kavels. Groen! is helemaal voorstander van dit soort van projecten: laagbouwwoningen binnen het weefsel van onze kern. Dit soort van projecten maakt de benutting van woonuitbreidingsgebieden die vandaag landbouwgrond of bos zijn, overbodig.Als het om huisvesting gaat vindt Groen bovendien dat het realiseren van een veel hoger aantal sociale woningen in onze gemeente een absolute noodzaak is. Tot voor kort dachten we in burgemeester De Roo en schepen Taeldeman op dat vlak onvoorwaardelijke medestanders te hebben. Het punt op de agenda van september doet ons sterk twijfelen.

In het voorgestelde project maakt de verkavelaar zich van de 'sociale last' ?dat is de term die in de wetgeving gebruikt wordt voor een welbepaald aandeel sociale huisvesting binnen nieuwe verkavelingsprojecten ? af met de betaling van 150 000 euro in de gemeentekas. Dat geld moet weliswaar gebruikt worden voor het realiseren van sociale woonprojecten maar het aanvaarden van die betaling zorgt er wel voor dat er in de voorgestelde verkaveling geen drie sociale kavels opgenomen worden. Dat is heel erg spijtig. Volgens Groen is het geen goede zaak dat sociale woningen in massa gerealiseerd worden in grote sociale verkavelingen. Dat soort van projecten heeft zijn nadelen al bewezen en valt te vermijden. Het is volgens Groen beter om sociale woningen gewoon, quasi ongemerkt, tussen de andere woningen van een verkaveling in te passen. De diversiteit van de bewoners in zo'n verkaveling is belangrijk. Iedereen moet met iedereen kunnen/willen/leren omgaan en het is soms stigmatiserend te moeten zeggen dat je in deze of gene wijk woont. Hier lag dus een kans voor de gemeente om de verkavelaar op te leggen om pal in het centrum drie of vier kavels te voorzien voor sociale huisvesting. De wetgeving voorziet vier mogelijkheden waaruit de verkavelaar kan kiezen om zijn 'sociale last' uit te voeren maar het is de gemeente die kan kiezen. Dat de cd&v-meerderheid in de gemeenteraad op voorstel van het college ingaat op het voorstel van de verkavelaar om genoegen te nemen met geld en geen sociale kavels af te dwingen, is noch min noch meer een gemiste kans. Zou sociale huisvesting dan toch geen prioriteit zijn voor deze partij?

 

 

E. Goethals